Indeks
Młodzież XXI wieku bywa określana "pokoleniem SMS". Wiadomość tekstową można wysłać szybko, dyskretnie (np. podczas lekcji czy wykładu), a do tego jest tania. W łatwy sposób uzyskujemy potrzebną nam informację, informujemy kogoś o czymś bądź dajemy wyraz, że o kimś pamiętamy i jest dla nas ważny. Jednak ten sposób komunikacji powoduje często, że zapominamy bądź utrwalamy sobie błędne reguły ortografii, interpunkcji czy stylistyki, bo skoro chcemy wysłać wiadomość szybko, to przecież nie będziemy zastanawiać się nad taką błahostką. Krótkość i zwięzłość SMS-a, jeśli bardzo często się nim posługujemy w komunikacji, może być zwodnicza, bo przy spotkaniu z drugą osobą twarzą w twarz może się okazać, że trudno już nam rozmawiać i budować dłuższe wypowiedzi.
Oprócz ryzyka wypierania przez "kontakty komórkowe" bardziej bezpośrednich form spotkania z drugim człowiekiem, ważnym zagadnieniem jest też kwestia naszego wizerunku. Telefon komórkowy stał się obecnie pewnym wyznacznikiem pozycji społecznej. Nie chodzi - rzecz jasna - o samo jego posiadanie, ale o to, by nadążać za kanonami mody - posiadać najnowszy model, z najnowszym designem, z najnowszymi funkcjami. Wiąże się z tym oczywiście regularne wymienianie aparatu zamiast beztroskiego czekania, aż telefon się zużyje, czy wręcz zepsuje. Ciągłe odbieranie i wykonywanie połączeń może służyć do podnoszenia swojej pozycji społecznej. Osoby borykające się z różnymi kompleksami mogą chcieć w ten sposób stworzyć obraz swojej osoby jako obdarzanej dużym zainteresowaniem, szacunkiem czy wręcz niezastąpionej, a przy okazji wzbudzić zazdrość u osób ze swojego otoczenia.
Nałogowa ucieczka przed ciszą
