Pomimo, że samotni ludzie czują się negatywnie o sobie i swoich mieszka międzyludzkich, a także zły ku "pomocny innych" czy jest to odpowiednie patologiczne samotność lub myśleć o samotności w kategoriach psychiatrycznych zaburzeń? To staje się jeszcze bardziej istotną kwestią, ponieważ samotność jest tak wszechobecny i dlatego praktycznie każdy jest prawdopodobnie samotny w pewnym momencie w jej lub jego życia. Ale jeśli dysfunkcja jest rozumiany, jako Comer definiuje ją, ingerencję "w codziennym funkcjonowaniu," samotność jest wyraźnie dysfunkcyjnych. Comer kontynuuje: "To tak denerwuje, rozprasza, albo myli swoje ofiary, że nie mogą dbać o siebie właściwie, uczestniczyć w zwykłych stosunków społecznych, lub pracować efektywnie." [28] Samotność można również uznać za maladaptive, ponieważ, jak Sarason i Sarason argumentować "Opisując zachowanie jak maladaptive oznacza, że problem istnieje, ale również sugeruje, że lukę w jednostki, niezdolność do radzenia sobie lub nadmiernego stresu w środowisku doprowadził do problemów w życiu." [29] Jeśli przyjmiemy te definicje dysfunkcji i niedostosowaniu wystarczy, samotność jest zapewne zarówno dysfunkcyjnych i maladaptive. Wiele problemów istnieją dla ludzi samotnych, które prowadzą do refleksji nad ich samotności i repertuaru zachowań, które jest szkodliwe z punktu widzenia łagodzenia własną kondycję.
Zagadnienia psychologiczne - forum