Uzależnienie od telefonu komórkowego, szczególnie u osób młodych, skutkuje postępującym wycofywaniem się ze świata zewnętrznego. Osoba uzależniona coraz bardziej unika bezpośrednich kontaktów międzyludzkich i coraz więcej czasu spędza samotnie. By nie odczuwać dotkliwego poczucia osamotnienia, zaczyna jeszcze intensywniej korzystać z telefonu - wysyłając SMS-y czy grając w gry. Tym samym ucieka od podejmowania prób nawiązywania znajomości, gdyż wysyłanie i odbieranie SMS-ów daje jej poczucie posiadania rozległej sieci kontaktów. Są to jednak często znajomości pozorne, w których nie wytwarza się głębsza więź. W sytuacji, gdy człowiek poszukuje pomocy czy zwyczajnego kontaktu, nieraz okazuje się, że nie może na te osoby liczyć, co powoduje zburzenie misternie zbudowanych złudzeń i popadnięcie w kryzys. Ponadto ograniczanie się do kontaktu telefonicznego odcina osobę uzależnioną od posługiwania się i odczytywania u drugiej osoby ekspresji emocjonalnej. W takich kontaktach traci się także wiele z autentyczności i spontaniczności bycia z drugim człowiekiem. Natomiast buduje się kontakt o jasno ograniczonych ramach i w większym stopniu przewidywalny.
W SMS-ie nie przekażesz całej kolorystyki przeżyć, bo ogranicza Cię limit znaków, rozmówca nie usłyszy Twojego przejętego, radosnego czy smutnego głosu, a nawet jeśli rozmawiasz z nim przez telefon, to nie spojrzysz mu wymownie w oczy, ani nie uśmiechniesz się do niego krzepiąco. Tracisz tym samym jakąś warstwę intymności i bliskości w swojej komunikacji.
Fonoholizm pociąga za sobą również konsekwencje typowe dla wszystkich uzależnień:
* zanik innych zainteresowań,
* gwałtowane wahania nastroju,
* zaburzenia snu i odżywania,
* nadużywanie leków i narkotyków,
* popadnięcie w długi z tytułu nadmiernie wysokich rachunków telefonicznych,
* konflikty z bliskimi,
* kłopoty w życiu zawodowym.
Kluczem do uporania się z fonoholizmem, podobnie jak przy innych uzależnieniach, jest dotarcie do problemów, które stanowią rzeczywistą przyczynę uzależnienia. Sugeruje się również, by osoba, którą zawładnął telefon komórkowy, stopniowo ograniczała czas korzystania z niego.
W artykule korzystałam z:
Guerreschi C. Nowe uzależnienia. Wydawnictwo Salwator, Kraków 2006.
Kwaśniak M. Fonoholizm: leczenie uzależnień. Dostęp 6 listopada 2010: http://t-k.pl/p/artykul?i26=1211&o27=2
Łukaszek A. Telefon komórkowy – (nie) potrzebny gadżet współczesnego człowieka? Dostęp 6 listopada 2010:
http://ult.ayz.pl/_www/hum/images/referaty/agnieszka%20ukaszek.%20telefon%20komrkowy%20-%20nie%20potrzebny%20gadet%20wspczesnego%20czowieka.pdf
W SMS-ie nie przekażesz całej kolorystyki przeżyć, bo ogranicza Cię limit znaków, rozmówca nie usłyszy Twojego przejętego, radosnego czy smutnego głosu, a nawet jeśli rozmawiasz z nim przez telefon, to nie spojrzysz mu wymownie w oczy, ani nie uśmiechniesz się do niego krzepiąco. Tracisz tym samym jakąś warstwę intymności i bliskości w swojej komunikacji.
Fonoholizm pociąga za sobą również konsekwencje typowe dla wszystkich uzależnień:
* zanik innych zainteresowań,
* gwałtowane wahania nastroju,
* zaburzenia snu i odżywania,
* nadużywanie leków i narkotyków,
* popadnięcie w długi z tytułu nadmiernie wysokich rachunków telefonicznych,
* konflikty z bliskimi,
* kłopoty w życiu zawodowym.
Kluczem do uporania się z fonoholizmem, podobnie jak przy innych uzależnieniach, jest dotarcie do problemów, które stanowią rzeczywistą przyczynę uzależnienia. Sugeruje się również, by osoba, którą zawładnął telefon komórkowy, stopniowo ograniczała czas korzystania z niego.
W artykule korzystałam z:
Guerreschi C. Nowe uzależnienia. Wydawnictwo Salwator, Kraków 2006.
Kwaśniak M. Fonoholizm: leczenie uzależnień. Dostęp 6 listopada 2010: http://t-k.pl/p/artykul?i26=1211&o27=2
Łukaszek A. Telefon komórkowy – (nie) potrzebny gadżet współczesnego człowieka? Dostęp 6 listopada 2010:
http://ult.ayz.pl/_www/hum/images/referaty/agnieszka%20ukaszek.%20telefon%20komrkowy%20-%20nie%20potrzebny%20gadet%20wspczesnego%20czowieka.pdf